一鹦鹉文言文的译文?
1、《鹦鹉》的原文:山梁货店市肆,养鹦鹉甚惠。东关口市肆有料哥,亦能言。两店携二鸟相较:鹦鹉歌一诗,料哥随和,音清越不相上下。料哥再挑与言,不答一字。人问其故,曰:“彼音劣我,而黠胜我,开口便为所窃矣。”
2、臬司有爱子。病笃,购以娱之。贾人笼之以献。鹦鹉悲愁不食,自歌曰:“我本山货店中鸟,不识台司衙内尊。最是伤心怀旧主,难将巧语博新恩。”留之五日,苦口求归,乃返之山货店,垂颈气尽万历年间事也。
3、译文:山梁货店的鹦鹉十分聪明。东关口店铺的鹩哥,也会说话。两家店拿这两只鸟作比较:鹦鹉吟了一首诗,鹩哥也说了同样的一首,声音清越与鹦鹉不相上下。鹩哥又说了些,鹦鹉却不说了,别人问鹦鹉为何这样,鹦鹉说,他说话的本领不如我,却十分狡猾,我一开口他就偷学去。
4、臬司的爱子,病的很重,买下鹦鹉作为消遣,山梁货店得老板把鹦鹉用笼装上,献给了他。鹦鹉悲愁不肯吃食,自言道:“我本是山货店中鸟,不认识尊贵的臬司大人。
5、我最怀念我的老主人,无法用精妙的语言波的新主人你的喜爱。”鹦鹉在臬司家中呆了5天,哀求回去,最后终于得到自由,回到山货店中,可是一到那里就垂颈而亡了。这是明万历年前的事情
翻译如下:
穆王在位期间,喜好漫游各地,他的一位名叫御者的人,经常陪伴他驾车出游,以及四处观光。
御者特别喜爱鸟类,有一次,从清晨到黄昏,他一直在凝视着西边的山峰。直到夜幕降临,他仍然恋恋不舍,不肯回去。
到了晚上,他听到鸟雀在树林中叽叽喳喳地叫个不停。虽然看不清楚它们在干什么,但御者凭着听觉,对鸟雀的习性很熟悉,他立刻断定,这必定是一对关在笼子里被遗弃的鹦鹉。
他兴奋地告诉随从们说:“你们快听,有鸟在讲话。”
文言文形容鹦鹉?
鹦鹉,其羽色炫丽多彩,如锦绣织成。其头顶翠冠高耸,犹如玉树临风。眼如明珠,晶莹剔透,炯炯有神。
嘴巴红***滴,似鲜花盛开。
翅膀宽大,轻盈飞翔,犹如彩云飘逸。其鸣声悦耳动听,如银铃般清脆悠扬。
鹦鹉聪慧灵巧,能模仿人语,善于学习。其姿态娇美,行动灵活,宛如舞者翩跹。鹦鹉,真乃天地间一朵绚丽的花,一只智慧的精灵。
有鹦鹉飞集他山,山中禽兽辄相爱重。鹦鹉自念虽乐,不可久也,便去。后数月,山中大火。鹦鹉遥见,便入水沾羽,飞而洒之。
天神曰:“汝虽有志意,何足云也!”
对曰:“虽知不能救,然尝侨是山,禽兽行善,皆为兄弟,不忍见耳。”
天神嘉感,即为灭火。
鸟雀文言文?
以下是一段关于鸟雀的文言文:
《鸟雀》
鸟雀,禽类也。千姿百态,禀性殊异。有的翱翔天际,有的栖息枝头;有的高歌悠扬,有的鸣声清脆。春归大地,鸟雀欢歌。晨曦微露,群鸟争鸣。林中嬉戏,悠然自得。
麻雀,最为常见,小巧玲珑。喙短而强健,足细而有力。机敏灵活,成群结队。春夏之际,衔泥筑巢,繁衍生息。
孔雀,华丽多姿,尾屏绚丽。开屏夺目,光彩照人。昂首阔步,悠然自得。象征吉祥,人皆喜之。
鹰,雄伟勇猛,展翅高空。目光锐利,锁定猎物。俯冲而下,精准捕捉。翱翔苍穹,无畏风暴。
鹦鹉,聪明伶俐,学舌之巧。人教之言,娓娓道来。善模仿,如亲耳所闻。堪为奇趣,令人赞叹。
鸟雀虽小,亦存于世。各具特色,尽展其才。人与自然,相依相存。保护生态,方能共荣。